Door Astrid Potuijt

SCHAKEL - Albrandswaard kent veel natuurgebied, met uitzonderlijk weinig ruiterpaden. Op de plattegrond van Albrandswaard staan er drie getekend. Marian Klein wijst het aan. ,,Aan de Rivierweg is er eentje en achter de Albrandswaardsedijk. Hoewel, er staan borden om aan te geven dat het om een ruiterpad gaat, maar de paden zijn niet onderhouden, dus ook niet meer te gebruiken. Dan hebben we een ruiterpad in De Huyters, dat begint achter Intratuin. Dit pad is in 2011 aan de ruiters toegewezen door Staatsbosbeheer nadat Rob Littel en anderen zich hiervoor hard hadden gemaakt."

De Olifantenpaadjes - de weggetjes die ontstaan doordat mensen of dieren altijd dat zelfde stuk lopen - zijn inmiddels allemaal verdwenen door de onder andere nieuwbouw. Weinig ruiterpaden dus, terwijl er in de provincie Zuid-Holland maar liefst 80.000 paardensporters wonen. Dat is twintig procent van het landelijk aantal. Marian is niet de enige die graag op haar paard rijdt en het jammer vind dat er weinig mogelijkheden in Albrandswaard zijn. Alleen al in de omgeving van Rhoon Noord staan al veertig paarden. In de afgelopen jaren hebben meer enthousiaste mensen zich bij haar en Rob aangesloten en toen is bedacht om een stichting op te richten. Stichting Ruiter- en Menpaden Albrandswaard heeft vorige week vrijdag, 10 juli de akte ondertekent bij de notaris.
Rob Littel is de voorzitter, Marian Klein de secretaris, Brenda Verhaaf is penningmeester en John Heezen, Ellen Hulscher en Barry Stolk zijn algemene bestuursleden. Dan zijn er ook nog twee adviseurs: Wil Vlasblom en Wim van der Hout.

Veilig paardrijden
,,Wij staan sterker nu we een stichting zijn", vertelt Marian. ,,We willen ons graag inzetten voor veilig paarrijden in de gemeente. Kijk, officieel mag je niet op fietspaden met een paard en zouden we bijvoorbeeld op de Groene Kruisweg moeten rijden. Maar dat kan natuurlijk niet. Zie je het al voor je?" lacht ze. ,,In het verleden werd ik wel eens staande gehouden door een BOA als ik op het fietspad reed. Maar ja, er zijn gewoon niet zoveel mogelijkheden. Daarnaast rijden we ook liever niet in de woonwijken. Dat geeft mogelijk alleen maar overlast voor de bewoners."

In gesprek
De stichting weet van wanten want inmiddels is zij in gesprek met het Buijtenland van Rhoon, de provincie, Staatsbosbeheer en KNHS (Koninklijke Nederlandse Hippische Sportfederatie). Staatsbosbeheer is welwillend om ruiterpaden in het Valckesteijne Bos aan te gaan leggen", gaat Marian verder. ,,Daar zouden we al heel blij mee zijn. Het Buijtenland van Rhoon wordt de aankomende jaren verder ontwikkeld en in de plannen daarvoor zijn geen ruiter- en menpaden opgenomen, terwijl de polders toch een prachtig gebied zijn om in te rijden. Zo hopen we het een en ander voor elkaar te krijgen, zodat alle paardenbezitters volop kunnen genieten van hun paard en de natuur."

Ambities
Een ruiter- of menpad is opgebouwd uit verschillende lagen met daarop vaak zand, dit loopt fijn voor het paard. Marian, zelf in het bezit van een paard en een pony, rijdt regelmatig. Een ronde van een uur of twee uur zou leuk zijn. Ik schat zo'n 10 tot 20 kilometer." Ze wijst naar een andere kaart waar lijnen ingekleurd staan. De stichting is ambitieus. ,,Hoe mooi zou het zijn als de paden door kunnen lopen naar Barendrecht en Hoogvliet?" Marian ziet de knooppunten al voor zich.

Onderhoud
De stichting hoopt dat er meerdere mensen aansluiten. ,,Het is onze bedoeling om de ruiterpaden met vrijwilligers van de stichting te gaan onderhouden.

Interesse
Wie interesse heeft of meer wil weten kan naar hun website https://ruiterpadenalbrandswaard.nl.

Bron: De Schakel